من کیستم؟

مدرس یوگا؟  مدرس اوریگامی؟
عاشق تدریس و ترویج عشق و آرامش؟
عاشق نوشتن و رقصیدن و آواز خواندن؟

عاشق طبیعت و عکاسی و جهان را با یک چشم دیدن

من دنیا
من شیرین

من دنیاشیرین

دنیا مدنی هستم، این اسم از تولد زمینی‌ام نه، ولی از تولد دوباره‌ام در این زندگی با من همراه شده و شاید بهتر این باشد که خود را دنیای شیرین معرفی کنم. شیرین همان نام که با آن زاده شدم.

اینجا چه می‌کنم؟

اینجا هستم تا از یوگا بنویسم و هرآنچه در توان دارم بُگذارم تا یاری بخشِ دیگران باشم برای آموختن یوگا و آغاز سفری درونی به کمک این ابزار و دانش باستانی.

اینجا هستم تا گاه از تجارب خودم در مسیر تولد دوباره و تاثیر یوگا بر آن و گاه از آنچه بتواند باعث افزایش دانش، آگاهی و خردورزی ما شود سخن بگویم.

اینجا هستم تا هرآنچه میدانم را با نوشتن و یا هر روش دیگری که درتوان یابم، ارائه دهم، با این امید که چراغی در مسیر زندگی کسی روشن شود به سوی مقصدِ خویشتن.
 اینجا هستم تا عشق بودن را بیاموزم.

اینجا هستم تا عشق را به یارای قلم بنِگارم.

اینجا هستم تا فرصت زیستنم را لابه‌لای واژه‌ها و دم‌وبازدم‌هایم به اثری هرچند کوچک بدل کنم.

رابطه‌ی من و یوگا- تحصیلات و احوالات این روزهایم:

۱۲ سال پیش وقتی برای اولین بار روی مت یوگا رفتم شیرین بودم، همان دختر پرانرژی که سوار بر امواج هیجانات نوجوانی و حسرت‌های کودکی موج سواری میکرد و سعی داشت از ساحل امن اما پر آشوب واقعیت زندگی‌اش فرار کند. آن روز را به یاد دارم، بعد از تمرین شاواسانای (ریلکسی) آخر کلاس احساس میکردم خودم را از بیرون می‌بینم، خودم را کاملن متفاوت تجربه می‌کردم.

۱۲ سال گذشت و مسیر یوگای من همان روز آغاز شد همان روزی که من با خودم تکرار کردم: «روزی می آید که هروز یوگا را تمرین کنم.» و حال که از دورتر به خودم و زندگی‌­ام می‌نگرم می­فهمم آنچه  که من آن روز تجربه کردم و با آرزوی تمرین روزانه‌ی یوگا تکرار آن را می‌طلبیدم توانایی مشاهده­‌ی آگاهانه­‌ی خودم بود.

مشاهده­‌ی این جسم

مشاهده­‌ی این ذهن و محتویات درون آن

مشاهده‌­ی این قلب و ضربان آن

مشاهده‌­­ی بودنم در لحظه و فرصتِ زیستن در آن

پس آن تجربه‌ کوتاه اما ناب در ۱۹ سالگی که یوگا طعم آرامش و خودآگاهی را به من چشاند سال‌ها گذشت و دور ماندم از خودم و اکنون ۷ سالی‌ست که پیوسته آن‌را تمرین میکنم و همواره در تکاپوی آنم که راه شکوفایی و ابراز خویشتنِ خویش را بجویم. و وبلاگ نویسی آغاز جدیدی در این مسیراست.

من دنیای شیرین، افتخار تمرین کردنِ یوگا با مربی‌های متعددی را دارم از اصفهان تا تهران از اراک تا کانادا در نهایت خوشحالم که بلاخره جسارت به خرج دادم و دوره‌­ی مربی­گری را با ثمین عزیز، زن قدرتمند و مستقل ایرانی‌تبار موسسِ تنها مدرسه‌ی فارسی‌زبانِ یوگا الاینس آمریکا با موفقیت سپری کنم. و این تازه اول راه من است. 

همچنین مربی اوریگامی کودک هستم با مدرکی مورد تایید از انجمن اوریگامی ژاپن.

ناگفته نماند دستی هم در گلدوزی دستی دارم و مربی‌گری آن را نیز سال‌هاست پشت سرگذاشته‌ام.
تحصیلاتم به دیپلم ریاضی و کارشناسی آی تی  ختم میشود و این‌روزها به برگزاری کلاس‌های حضوری و آنلاین یوگا در اصفهان مشغولم.
و اوقات زیادی را با دوستان فرهیخته و عشق قلم در وبینارها و دورهمی‌های هفتگی میگذارنم.

سعی ام بر آن است تا آنجا که زمان یاری کند در حال یادگیری باشم و آموزش دادن آن‌چیزی است که حال مرا خوب میکند.

من یک آموزگارم
اینجا هستم تا بیاموزم و آموزش دهم.
اینجا هستم تا دنیای رنگانگ شیرین را رسم کنم.
اینجا هستم تا در این دنیا رقص کنان وبلاگم را خلق کنم.

با آرزوی همه گیر شدن عشق

دنیاشیرین / مدنی.